SCI Библиотека

Право государства на защиту своего суверенитета всегда представлялось незыблемым. В настоящее время - эпоху двойных стандартов и нового толкования основных принципов, отдельные государства убеждают сообщество в ошибочности подобного подхода и важности выполнения их руководящих указаний. Принятие Китайской Народной Республикой Закона о международных отношениях защищает Китай с позиции внутреннего права от вмешательства в вопросы его суверенитета, причем оговаривает при этом, что международные обязательства по-прежнему имеют силу и авторитет. Положения закона окончательно подрывают попытки представить чьи-либо односторонние ограничительные меры как правомерные действия и предоставляют право на ответные контрмеры.

В свете интенсивного развития продвинутых форм экономического сотрудничества и активного участия России в данном процессе вопрос определения места права Европейского Союза в международном праве снова становится актуальным. Параллельно с тем, как набирают обороты мировые интеграционные процессы, происходит очередной кризис идентификации права ЕС в системе международного права. В статье рассматривается соотношение права ЕС с международным публичным правом на основании плюралистического и конституционного подходов. Раскрывается проблема автономности правопорядка ЕС. Критически оценивается модель европейской интеграции в качестве перспективной и приемлемой для современных форм экономического сотрудничества. В статье использованы такие общенаучные методы исследования, как обобщение, анализ и синтез, конкретизация. В результате проведенного анализа автор приходит к выводу, что на современном этапе развития интеграционного процесса государства-члены ЕС утратили контроль над созданными институтами.

Սույն հոդվածի նպատակն է ներկայացնել Ադրբեջանի իշխանությունների շարունակական հայատյաց քաղաքականության շրջանակներում իրականացվող Արցախի ապաբնակեցմանն ուղղված նախատեսվող գործողությունները, կատարված հանցագործությունները և արցախահայության իրավունքների շարունակական խախտումները: Արցախում տեղի ունեցող իրադարձությունները ճշգրիտ ներկայացնելու համար հեղինակները նպատակ են ունեցել ոչ միայն ուսումնասիրել Ադրբեջանի պետական քաղաքականությունը, իրադարձություններն ու միջազգային իրավական ակտերը, այլև փաստահավաք միջոցառումներ անցկացնել արցախահայության շրջափակման և բռնի տեղահանման շրջանում, ինչպես նաև այդ իրադարձություններից հետո: Հոդվածի շրջանակներում հետազոտություններ իրականացնելիս օգտագործվել են ինչպես ընդհանուր գիտական, այնպես էլ հատուկ մեթոդներ, որոնք թույլ են տալիս ներկայացնել տեղի ունեցած իրադարձությունների օբյեկտիվ պատկերը և ընդգծել համապատասխան միջազգային իրավական ակտերով նախատեսված Մարդու իրավունքների, հիմնարար ազատությունների և հանցագործությունների խախտումները: Հոդվածի թեմայի շրջանակներում իրականացվել են կոնկրետ փաստերին առնչվող սկզբնաղբյուրների համադրում և համեմատական վերլուծություն, ինչպես նաև միջազգային իրավական ակտերի և դրանց հետ կապված վարդապետական մեկնաբանությունների ուսումնասիրություն, վերլուծություն և համեմատություն: Բացի այդ, մանրակրկիտ ուսումնասիրվել են միջազգային կոնվենցիաներին առնչվող փաստաթղթերը, համադրվել են առկա փաստերն ու իրավական ակտերը, ինչպես նաև կատարվել է տրամաբանական վերլուծություն: Բազմակողմանի ուսումնասիրության արդյունքում միանշանակ կարելի է փաստել, որ 2023 թվականի սեպտեմբերի 19-ին Ադրբեջանը շարունակել է իր ցեղասպան քաղաքականությունն Արցախում ՝ պատասխանատվության չենթարկվելով մարդու իրավունքների բազմաթիվ խախտումների և պատերազմական հանցագործությունների համար, որոնք, ի վերջո, հանգեցրել են Արցախի ամբողջական ապաբնակեցմանը ։